Merge pull request #51180 from dkarczmarski/pl-sync-48592-kubernetes-basics-deploy-app
[pl] sync tutorials/kubernetes-basics/deploy-app with PR 48592pull/51287/head
Kubernetes Prow Robot
GitHub
commit
20197657d9
|
|
@ -1,173 +0,0 @@
|
|||
---
|
||||
title: Jak użyć kubectl do tworzenia Deploymentu
|
||||
weight: 10
|
||||
description: |-
|
||||
Poznaj sposób wdrażania aplikacji.
|
||||
Wdróż swoją pierwszą aplikację na Kubernetesie za pomocą narzędzia kubectl.
|
||||
---
|
||||
|
||||
<!DOCTYPE html>
|
||||
<html lang="pl">
|
||||
|
||||
<body>
|
||||
|
||||
<div class="layout" id="top">
|
||||
|
||||
<main class="content">
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<h3>Cele</h3>
|
||||
<ul>
|
||||
<li>Nauczyć się jak działa Deployment dla aplikacji.</li>
|
||||
<li>Zainstalować pierwszą aplikację używając kubectl.</li>
|
||||
</ul>
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<h3>Instalacje w Kubernetes</h3>
|
||||
|
||||
{{< note >}}
|
||||
<p>Ten samouczek wykorzystuje kontener wymagający architektury AMD64. Jeśli używasz
|
||||
minikube na komputerze z inną architekturą CPU, możesz spróbować użyć minikube z
|
||||
sterownikiem, który potrafi emulować AMD64. Na przykład potrafi to zrobić sterownik Docker Desktop.</p>
|
||||
{{< /note >}}
|
||||
|
||||
<p>
|
||||
Mając <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/create-cluster/cluster-intro/">działający klaster Kubernetesa</a>, można na nim zacząć instalować aplikacje.
|
||||
W tym celu należy utworzyć <b>Deployment</b>. Deployment informuje Kubernetesa,
|
||||
jak tworzyć i aktualizować instancje Twojej aplikacji. Po stworzeniu Deploymentu, warstwa sterowania Kubernetesa
|
||||
zleca uruchomienie tej aplikacji na indywidualnych węzłach
|
||||
klastra.
|
||||
</p>
|
||||
|
||||
<p>Po utworzeniu instancji aplikacji, kontroler Deploymentu Kubernetesa na bieżąco monitoruje te instancje. Jeśli węzeł, na którym działała jedna z instancji ulegnie awarii lub zostanie usunięty, kontroler Deploymentu zamieni tę instancję z instancją na innym węźle klastra. <b>W ten sposób działa samo naprawiający się mechanizm, który reaguje na awarie lub wyłączenia maszyn w klastrze.</b></p>
|
||||
|
||||
<p>W czasach przed wprowadzeniem takiej automatyzacji, skrypty instalacyjne używane były zazwyczaj do uruchomienia aplikacji, ale nie radziły sobie z awariami maszyn. Poprzez połączenie procesu instalacji i kontroli nad działaniem aplikacji na węzłach, Deployment Kubernetesa oferuje fundamentalnie różne podejście do zarządzania aplikacjami.</p>
|
||||
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
<div class="col-md-4">
|
||||
<div class="content__box content__box_lined">
|
||||
<h3>Podsumowanie:</h3>
|
||||
<ul>
|
||||
<li>Deploymenty</li>
|
||||
<li>Kubectl</li>
|
||||
</ul>
|
||||
</div>
|
||||
<div class="content__box content__box_fill">
|
||||
<p><i>
|
||||
Deployment odpowiada za stworzenie i aktualizacje instancji Twojej aplikacji
|
||||
</i></p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<br>
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<h2 style="color: #3771e3;">Instalacja pierwszej aplikacji w Kubernetes</h2>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<p><img src="/docs/tutorials/kubernetes-basics/public/images/module_02_first_app.svg"></p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<br>
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
|
||||
<p>Do tworzenia i zarządzaniem Deploymentem służy polecenie linii komend, <b>kubectl</b>. Kubectl używa Kubernetes API do komunikacji z klasterem. W tym module nauczysz się najczęściej używanych poleceń kubectl niezbędnych do stworzenia Deploymentu, który uruchomi Twoje aplikacje na klastrze Kubernetes.</p>
|
||||
|
||||
<p>Tworząc Deployment musisz określić obraz kontenera oraz liczbę replik, które mają być uruchomione. Te ustawienia możesz zmieniać później, aktualizując Deployment. Moduły <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/scale/scale-intro/">5</a> oraz <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/update/update-intro/">6</a> omawiają skalowanie i aktualizowanie Deploymentów.</p>
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
</div>
|
||||
<div class="col-md-4">
|
||||
<div class="content__box content__box_fill">
|
||||
<p><i> Aby aplikacja mogła zostać uruchomiona w Kubernetes, musi być opakowana w jeden z obsługiwanych formatów kontenerów</i></p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<p>
|
||||
Na potrzeby pierwszej instalacji użyjesz aplikacji hello-node zapakowaną w kontener Docker-a, która korzysta z NGINXa i powtarza wszystkie wysłane do niej zapytania. (Jeśli jeszcze nie próbowałeś stworzyć aplikacji hello-node i uruchomić za pomocą kontenerów, możesz spróbować teraz, kierując się instrukcjami samouczka <a href="/pl/docs/tutorials/hello-minikube/">Hello Minikube</a>).
|
||||
<p>Musisz mieć zainstalowane narzędzie kubectl. Jeśli potrzebujesz go zainstalować, odwiedź <a href="/docs/tasks/tools/#kubectl">install tools</a>.</p>
|
||||
<p>Skoro wiesz już, czym są Deploymenty, przeprowadźmy wdrożenie pierwszej aplikacji!</p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<br>
|
||||
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-8">
|
||||
<h3>Podstawy kubectl</h3>
|
||||
<p>Typowy format polecenia kubectl to: <code>kubectl <i>akcja zasób</i></code></p>
|
||||
<p>Wykonuje określoną <em>akcję</em> (jak <tt>create</tt>, <tt>describe</tt> lub <tt>delete</tt>) na określonym <em>zasobie</em> (jak <tt>node</tt> lub <tt>deployment</tt>). Możesz użyć <code>-<span />-help</code> po poleceniu, aby uzyskać dodatkowe informacje o możliwych parametrach (na przykład: <code>kubectl get nodes --help</code>).</p>
|
||||
<p>Sprawdź, czy kubectl jest skonfigurowany do komunikacji z twoim klastrem, uruchamiając polecenie <b><code>kubectl version</code></b>.</p>
|
||||
<p>Sprawdź, czy kubectl jest zainstalowane oraz czy możesz zobaczyć zarówno wersję klienta, jak i serwera.</p>
|
||||
<p>Aby wyświetlić węzły w klastrze, uruchom polecenie <b><code>kubectl get nodes</code></b>.</p>
|
||||
<p>Zobaczysz dostępne węzły. Kubernetes wybierze, gdzie wdrożyć naszą aplikację, w oparciu o dostępne zasoby węzła.</p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-12">
|
||||
<a id="deploy-an-app"></a>
|
||||
<h3>Wdrażanie aplikacji</h3>
|
||||
<p>Uruchommy naszą pierwszą aplikację na Kubernetesie, używając polecenia <code>kubectl create deployment</code>. Musimy podać nazwę wdrożenia oraz lokalizację obrazu aplikacji (w tym pełny adres URL repozytorium dla obrazów hostowanych poza Docker Hub).</p>
|
||||
<p><b><code>kubectl create deployment kubernetes-bootcamp --image=gcr.io/google-samples/kubernetes-bootcamp:v1</code></b></p>
|
||||
<p>Świetnie! Właśnie wdrożyłeś swoją pierwszą aplikację, tworząc wdrożenie. Kubernetes wykonał dla Ciebie kilka rzeczy:</p>
|
||||
<ul>
|
||||
<li>wyszukał odpowiedni węzeł, na którym można uruchomić instancję aplikacji (mamy dostępny tylko 1 węzeł)</li>
|
||||
<li>zaplanował uruchomienie aplikacji na tym węźle</li>
|
||||
<li>skonfigurował klaster tak, aby w razie potrzeby ponownie uruchomić instancję na nowym węźle.</li>
|
||||
</ul>
|
||||
<p>Aby wyświetlić listę swoich wdrożeń, użyj polecenia <code>kubectl get deployments</code>:</p>
|
||||
<p><b><code>kubectl get deployments</code></b></p>
|
||||
<p>Widzimy, że jest jeden Deployment uruchamiający pojedynczą instancję Twojej aplikacji. Instancja działa wewnątrz kontenera na Twoim węźle.</p>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<div class="row">
|
||||
<div class="col-md-12">
|
||||
<h3>Zobacz aplikację</h3>
|
||||
<p><a href="/docs/concepts/workloads/pods/">Pody</a> działające wewnątrz Kubernetesa działają na prywatnej, izolowanej sieci.
|
||||
Domyślnie są one widoczne z innych podów i usług w ramach tego samego klastra Kubernetesa, ale nie poza tą siecią.
|
||||
Kiedy używamy <code>kubectl</code>, komunikujemy się z aplikacją za pośrednictwem API.</p>
|
||||
<p>Później, w <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/expose/">Module 4</a>, omówimy inne opcje dotyczące sposobów udostępniania Twojej aplikacji poza klastrem Kubernetesa.
|
||||
Ponieważ jest to tylko podstawowy samouczek, to nie wyjaśniamy tutaj szczegółowo, czym są <code>Pody</code>, bo będzie to omówione w późniejszych tematach.</p>
|
||||
<p>Polecenie <code>kubectl proxy</code> może utworzyć proxy, które przekaże komunikację do ogólnoklastrowej, prywatnej sieci. Proxy można zakończyć poprzez naciśnięcie control-C - podczas działania nie wyświetla ono żadnych komunikatów.</p>
|
||||
<p><strong>Musisz otworzyć drugie okno terminala, aby uruchomić proxy.</strong></p>
|
||||
<p><b><code>kubectl proxy</b></code>
|
||||
<p>Mamy teraz połączenie pomiędzy naszym hostem (terminalem) a klastrem Kubernetes. Proxy umożliwia bezpośredni dostęp do API z tych terminali.</p>
|
||||
<p>Możesz zobaczyć wszystkie te interfejsy API hostowane przez punkt końcowy serwera proxy. Na przykład możemy bezpośrednio zapytać o wersję za pomocą polecenia <code>curl</code>:</p>
|
||||
<p><b><code>curl http://localhost:8001/version</code></b></p>
|
||||
<div class="alert alert-info note callout" role="alert"><strong>Uwaga:</strong> Jeśli port 8001 jest niedostępny, upewnij się, że <code>kubectl proxy</code>, który uruchomiłeś wyżej, działa w drugim terminalu.</div>
|
||||
<p>Serwer API automatycznie utworzy punkt końcowy dla każdego poda, bazując na nazwie poda, który jest również dostępny przez serwer proxy.</p>
|
||||
<p>Najpierw musimy uzyskać nazwę Poda i zapisać ją w zmiennej środowiskowej <tt>POD_NAME</tt>:</p>
|
||||
<p><b><code>export POD_NAME=$(kubectl get pods -o go-template --template '{{range .items}}{{.metadata.name}}{{"\n"}}{{end}}')</code></b><br />
|
||||
<b><code>echo Nazwa Pod: $POD_NAME</code></b></p>
|
||||
<p>Możesz uzyskać dostęp do Poda za pośrednictwem API z proxy, uruchamiając:</p>
|
||||
<p><b><code>curl http://localhost:8001/api/v1/namespaces/default/pods/$POD_NAME:8080/proxy/</code></b></p>
|
||||
<p>Aby nowy Deployment był dostępny bez użycia proxy, wymagane jest utworzenie obiektu usługi (ang. Service), co zostanie wyjaśnione w <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/expose/">Module 4</a>.</p>
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
</div>
|
||||
<div class="row">
|
||||
<p>
|
||||
Gdy będziesz gotowy, przejdź do <a href="/pl/docs/tutorials/kubernetes-basics/explore/explore-intro/" title="Podgląd Podów i Węzłów">Podgląd Podów i Węzłów</a>.
|
||||
</p>
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
|
||||
</main>
|
||||
|
||||
</div>
|
||||
|
||||
</body>
|
||||
</html>
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,171 @@
|
|||
---
|
||||
title: Jak użyć kubectl do tworzenia Deploymentu
|
||||
weight: 10
|
||||
---
|
||||
|
||||
## {{% heading "objectives" %}}
|
||||
|
||||
* Poznaj sposób wdrażania aplikacji.
|
||||
* Wdróż swoją pierwszą aplikację na Kubernetesie za pomocą narzędzia kubectl.
|
||||
|
||||
## Deploymenty w Kubernetesie {#kubernetes-deployments}
|
||||
|
||||
{{% alert %}}
|
||||
_Deployment odpowiada za stworzenie i aktualizacje instancji Twojej aplikacji._
|
||||
{{% /alert %}}
|
||||
|
||||
{{< note >}}
|
||||
Ten samouczek wykorzystuje kontener wymagający architektury AMD64. Jeśli używasz
|
||||
minikube na komputerze z inną architekturą CPU, możesz spróbować użyć minikube z
|
||||
sterownikiem, który potrafi emulować AMD64. Na przykład potrafi to zrobić sterownik Docker Desktop.
|
||||
{{< /note >}}
|
||||
|
||||
Mając [działający klaster Kubernetesa](/docs/tutorials/kubernetes-basics/create-cluster/cluster-intro/),
|
||||
można na nim zacząć
|
||||
instalować aplikacje. W tym celu należy utworzyć **Deployment**.
|
||||
Deployment informuje Kubernetesa, jak tworzyć i aktualizować instancje
|
||||
Twojej aplikacji. Po stworzeniu Deploymentu, warstwa sterowania
|
||||
Kubernetesa zleca uruchomienie tej aplikacji na indywidualnych węzłach klastra.
|
||||
|
||||
Po utworzeniu instancji aplikacji, kontroler Deploymentu Kubernetesa na
|
||||
bieżąco monitoruje te instancje. Jeśli węzeł, na którym działała jedna z
|
||||
instancji ulegnie awarii lub zostanie usunięty, kontroler Deploymentu zamieni tę
|
||||
instancję z instancją na innym węźle klastra.
|
||||
**W ten sposób działa samonaprawiający się mechanizm, który reaguje na awarie lub wyłączenia maszyn w klastrze.**
|
||||
|
||||
W czasach przed wprowadzeniem takiej automatyzacji, skrypty instalacyjne używane
|
||||
były zazwyczaj do uruchomienia aplikacji, ale nie radziły sobie z awariami maszyn.
|
||||
Poprzez połączenie procesu instalacji i kontroli nad działaniem aplikacji na węzłach, Deployment
|
||||
Kubernetesa oferuje fundamentalnie różne podejście do zarządzania aplikacjami.
|
||||
|
||||
## Instalacja pierwszej aplikacji w Kubernetesie {#deploying-your-first-app-on-kubernetes}
|
||||
|
||||
{{% alert %}}
|
||||
_Aby aplikacja mogła zostać uruchomiona w Kubernetesie, musi być opakowana w jeden z obsługiwanych formatów kontenerów._
|
||||
|
||||
{{% /alert %}}
|
||||
|
||||
{{< figure src="/docs/tutorials/kubernetes-basics/public/images/module_02_first_app.svg" class="diagram-medium" >}}
|
||||
|
||||
Do tworzenia i zarządzaniem Deploymentem służy polecenie linii komend,
|
||||
[kubectl](/docs/reference/kubectl/). Kubectl używa API Kubernetesa do komunikacji z
|
||||
klasterem. W tym module nauczysz się najczęściej używanych poleceń kubectl
|
||||
niezbędnych do stworzenia Deploymentu, który uruchomi Twoje aplikacje na klastrze Kubernetesa.
|
||||
|
||||
Tworząc Deployment musisz określić obraz kontenera oraz liczbę
|
||||
replik, które mają być uruchomione. Te ustawienia możesz zmieniać
|
||||
później, aktualizując Deployment. [Moduł 5](/docs/tutorials/kubernetes-basics/scale/scale-intro/)
|
||||
oraz [Moduł 6](/docs/tutorials/kubernetes-basics/update/update-intro/)
|
||||
omawiają skalowanie i aktualizowanie Deploymentów.
|
||||
|
||||
Na potrzeby pierwszej instalacji użyjesz aplikacji hello-node zapakowaną w kontener Docker-a,
|
||||
która korzysta z NGINXa i powtarza wszystkie wysłane do niej zapytania. (Jeśli jeszcze nie
|
||||
próbowałeś stworzyć aplikacji hello-node i uruchomić za pomocą kontenerów, możesz spróbować
|
||||
teraz, kierując się instrukcjami samouczka [samouczku Hello Minikube](/docs/tutorials/hello-minikube/).
|
||||
|
||||
Musisz mieć zainstalowane narzędzie kubectl. Jeśli potrzebujesz
|
||||
go zainstalować, odwiedź [install tools](/docs/tasks/tools/#kubectl).
|
||||
|
||||
Skoro wiesz już, czym są Deploymenty, przeprowadźmy wdrożenie pierwszej aplikacji!
|
||||
|
||||
### Podstawy kubectl {#kubectl-basics}
|
||||
|
||||
Typowy format polecenia kubectl to: `kubectl akcja zasób`.
|
||||
|
||||
Wykonuje określoną _akcję_ (jak `create`, `describe` lub `delete`) na określonym
|
||||
_zasobie_ (jak `node` lub `deployment`). Możesz użyć `--help` po poleceniu, aby uzyskać dodatkowe
|
||||
informacje o możliwych parametrach (na przykład: `kubectl get nodes --help`).
|
||||
|
||||
Sprawdź, czy kubectl jest skonfigurowany do komunikacji z twoim klastrem, uruchamiając polecenie `kubectl version`.
|
||||
|
||||
Sprawdź, czy kubectl jest zainstalowane oraz czy możesz zobaczyć zarówno wersję klienta, jak i serwera.
|
||||
|
||||
Aby wyświetlić węzły w klastrze, uruchom polecenie `kubectl get nodes`.
|
||||
|
||||
Zobaczysz dostępne węzły. Kubernetes wybierze, gdzie
|
||||
wdrożyć naszą aplikację, w oparciu o dostępne zasoby węzła.
|
||||
|
||||
### Wdrażanie aplikacji {#deploy-an-app}
|
||||
|
||||
Uruchommy naszą pierwszą aplikację na Kubernetesie, używając polecenia
|
||||
`kubectl create deployment`. Musimy podać nazwę wdrożenia oraz lokalizację obrazu
|
||||
aplikacji (w tym pełny adres URL repozytorium dla obrazów hostowanych poza Docker Hub).
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
kubectl create deployment kubernetes-bootcamp --image=gcr.io/google-samples/kubernetes-bootcamp:v1
|
||||
```
|
||||
|
||||
Świetnie! Właśnie wdrożyłeś swoją pierwszą aplikację, tworząc Deployment. Kubernetes wykonał dla Ciebie kilka rzeczy:
|
||||
|
||||
* wyszukał odpowiedni węzeł, na którym można uruchomić instancję aplikacji (mamy dostępny tylko 1 węzeł)
|
||||
- zaplanował uruchomienie aplikacji na tym węźle
|
||||
* skonfigurował klaster tak, aby w razie potrzeby ponownie uruchomić instancję na nowym węźle
|
||||
|
||||
Aby wyświetlić listę swoich wdrożeń, użyj polecenia `kubectl get deployments`:
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
kubectl get deployments
|
||||
```
|
||||
|
||||
Widzimy, że jest jeden Deployment uruchamiający pojedynczą instancję Twojej
|
||||
aplikacji. Instancja działa wewnątrz kontenera na Twoim węźle.
|
||||
|
||||
### Zobacz aplikację {#view-the-app}
|
||||
|
||||
[Pody](/docs/concepts/workloads/pods/) działające wewnątrz Kubernetesa
|
||||
działają na prywatnej, izolowanej sieci. Domyślnie są one widoczne z innych
|
||||
podów i usług w ramach tego samego klastra Kubernetesa, ale nie poza tą
|
||||
siecią. Kiedy używamy `kubectl`, komunikujemy się z aplikacją za pośrednictwem API.
|
||||
|
||||
Później, w [Module 4](/docs/tutorials/kubernetes-basics/expose/), omówimy
|
||||
inne opcje dotyczące sposobów udostępniania Twojej aplikacji poza klastrem
|
||||
Kubernetesa. Ponieważ jest to tylko podstawowy samouczek, to nie wyjaśniamy
|
||||
tutaj szczegółowo, czym są `Pody`, bo będzie to omówione w późniejszych tematach.
|
||||
|
||||
Polecenie `kubectl proxy` może utworzyć proxy, które przekaże komunikację do
|
||||
ogólnoklastrowej, prywatnej sieci. Proxy można zakończyć poprzez
|
||||
naciśnięcie control-C - podczas działania nie wyświetla ono żadnych komunikatów.
|
||||
|
||||
**Musisz otworzyć drugie okno terminala, aby uruchomić proxy.**
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
kubectl proxy
|
||||
```
|
||||
Mamy teraz połączenie pomiędzy naszym hostem (terminalem) a klastrem
|
||||
Kubernetesa. Proxy umożliwia bezpośredni dostęp do API z tych terminali.
|
||||
|
||||
Możesz zobaczyć wszystkie te interfejsy API hostowane przez punkt końcowy serwera proxy.
|
||||
Na przykład możemy bezpośrednio zapytać o wersję za pomocą polecenia `curl`:
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
curl http://localhost:8001/version
|
||||
```
|
||||
|
||||
{{< note >}}
|
||||
Jeśli port 8001 jest niedostępny, upewnij się, że
|
||||
`kubectl proxy`, który uruchomiłeś wyżej, działa w drugim terminalu.
|
||||
{{< /note >}}
|
||||
|
||||
Serwer API automatycznie utworzy punkt końcowy dla każdego poda,
|
||||
bazując na nazwie poda, który jest również dostępny przez serwer proxy.
|
||||
|
||||
Najpierw musimy uzyskać nazwę Poda i zapisać ją w zmiennej środowiskowej `POD_NAME`.
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
export POD_NAME=$(kubectl get pods -o go-template --template '{{range .items}}{{.metadata.name}}{{"\n"}}{{end}}')
|
||||
echo Name of the Pod: $POD_NAME
|
||||
```
|
||||
|
||||
Możesz uzyskać dostęp do Poda za pośrednictwem API z proxy, uruchamiając:
|
||||
|
||||
```shell
|
||||
curl http://localhost:8001/api/v1/namespaces/default/pods/$POD_NAME:8080/proxy/
|
||||
```
|
||||
|
||||
Aby nowy Deployment był dostępny bez użycia proxy, wymagane jest utworzenie obiektu usługi
|
||||
(ang. Service), co zostanie wyjaśnione w [Module 4](/docs/tutorials/kubernetes-basics/expose/).
|
||||
|
||||
## {{% heading "whatsnext" %}}
|
||||
|
||||
* Samouczek [Pody i Węzły](/docs/tutorials/kubernetes-basics/explore/explore-intro/).
|
||||
* Dowiedz się więcej o [Deploymentach](/docs/concepts/workloads/controllers/deployment/).
|
||||
Loading…
Reference in New Issue